Çocuğun Sırası:İlk Çocuk-İkinci Çocuk-Ortanca Çocuk
Genelde, anne baba açısından ilk çocuk önemlidir. İki yetişkinin artık aile olma kararının sonucu olan bu varlık, onların tüm yaşamlarında vazgeçilmez bir yer tutacaktır. Kimi zaman, anne babanın yaşının çok genç olması, bilgisizlik» ; türlü olanaksızlıklar, ilk çocuğun yeterince benimsenip algılanmasını engelleyebilir...>
Genelde, anne baba açısından ilk çocuk önemlidir. İki yetişkinin artık aile olma kararının sonucu olan bu varlık, onların tüm yaşamlarında vazgeçilmez bir yer tutacaktır. Kimi zaman, anne babanın yaşının çok genç olması, bilgisizlik» ; türlü olanaksızlıklar, ilk çocuğun yeterince benimsenip algılanmasını engelleyebilir . Bu durumda, daha sonraki yaşlarda edinilen çocukların, anne baba açısından daha farklı bir değeri olacaktır. Her ne kadar itiraf edilmese de, ilk çocuk, genelde anne baba açısından bir "deneme tahtası" konumundadır. Diğer çocuklarda, aynı hataların yinelenmemesine çalışılır.
Çocuğun ilk ya da ikinci çocuk olması, onun kimliğini etkileyen önemli I etmenlerden biridir. Ailenin tüm olanaklarını tek başına kullanırken, bir kardeşin aileye katılması durumunda genellikle çocuklar tepki gösterirler. Kimi zaman bu katılımı gönüllü olarak kabullenmiş gibi görünseler de aslında bu da bir tür kaçıştır. Çocuğun o güne dek tek başına almakta olduğu maddi-manevi her şeyin bölüşülmesi kimi zaman da ortadan kalkması anlamına gelmektedir. Bu yeni kardeş İkinci kardeşin farklı bir cins olması durumunda araya giren cinsiyet yatışmalarının da etkisi bu ilişkinin sürekli gergin olmasına neden olur.
Kardeşlerde ilişki de çocuğun kişilik ve sosyal davranışını belirleme yönünden önemlidir. Türkiye'de çocukların büyük bir yüzdesi kardeşe sahiptir. Kardeşleri ile etkileşim yoluyla çocuk tek başına daha farklı biçimlerde öğreneceği yardımlaşma, sadakat, çelişki, koruma, rekabet ve yönetme örüntülerini öğrenir. Bu örüntüler ise daha sonra diğer sosyal ilişkilere genellenir. Çocuğun sahip olduğu kardeş sayısı, sırası ve kardeşlerle olan ilişkinin niteliği çocuğun ev çevresindeki öğrenme sürecini şekillendiren önemli bir etkendir. Kardeşlerin çocuk üzerinde etkisi en çok 2–10 yaşları arasında hissedilir. Örneğin ilk çocuklar genellikle yüksek düzeyde başarı güdüsüne sahiptirler ve diğer kardeşlere kıyasla anne ve babayla özdeşleşmeye ve onların değerlerini benimsemeye daha eğilimlidirler.
İlk çocukların kız olması durumunda, aradaki yaş farkı ne olursa olsun, kız çocuk kardeşlerine karşı bir koruyuculuk, annelik dürtüleri ile hareket eder. Erkek olması durumunda ise baba olma işlevi üstlenilmiş olur.Genelde çok çocuklu ailelerin ilk çocuklarının çalışma yaşamına erken başladıkları evin temel gereksinimlerinin karşılanabilmesi için bir an önce para kazanmaya yönlendikleri görülmektedir. Daha küçük kardeşlerin ise gelişen yaşam standartları ile okutulması ve daha iyi şartlarda yaşama hazırlanmasının hedeflendiği görülmektedir.
KAYNAK NİLÜFER PEMBECİOĞLU İLETİŞİM VE ÇOCUK